Als asters bloeien / Elisa B. – Schrijverspunt, 2014, 198 blz.
Elisa werd in 1949 als jongen geboren en groeide op in een naoorlogse zeer conservatieve omgeving, in een tijdperk dat naar de toekomst toe een enorme impact zou hebben op de westerse sociale denkpatronen; helaas toen zonder maatschappelijk draagvlak voor mensen met genderdysforie.
Op haar eenenzestigste, na bijna een halve eeuw van geheime travestiebeleving, frustraties, emotionele- en relatiespanningen, angsten en immer sluimerende plannen om alles achter zich te laten, ontdekt zij via internet de ware toedracht van haar obsessie. Nooit voordien kon zij de werkelijke reden ervan achterhalen en dacht ze dat ze alleen stond met haar geheime fantasie. Op drie jaar tijd (2010 – 2013) walst ze door een periode van “outing”, psychologische begeleiding met vallen en opstaan tot het verdict haar met een mokerslag treft: zij blijkt transgender. Met dit besef besluit ze uiteindelijk de rest van haar leven als vrouw door te brengen, voor haar is er geen keuzemogelijkheid meer.
“Als asters bloeien” belicht haar verleden, outing en transitie en is grotendeels als een kroniek geschreven.
Fragment:
“Spiegelbeeld”
Een spiegel kijkt me aan en laat me zien wat ik niet wil zien
Of neen, laat me net zien wat ik wel wil zien
Een spiegel begluurt en confronteert me tot ik ‘hem’ negeer
Of neen, confronteert me tot ik ‘haar’ niet negeer
Wie ben ik? Ben ik dit? Of ben ik dit niet?
Wie zie ik? Is dit spiegelbeeld mij? Of niet?
Een vrouw in spiegelbeeld, wat zie ik nog meer?
Een foto van wie? Een spiegel van het spiegelbeeld? ‘Ik’ iets meer?
© Elisa B